De laatste weken heb ik nogal wat denkwerk gestopt in wat de vliegerij me dit jaar moet gaan bieden. U begrijpt dat de mogelijke gevolgen van het virus me aan het twijfelen hebben gezet. De duiven zijn eroverheen en doen het steeds beter. Echter als ze straks een serieuze test te doorstaan krijgen. Eens een keer 10 uur moeten hangen tegen de noordooster in bij meer dan 25C. Wat gebeurt er dan? Komen ze goed af, of is dan het halve hok leeg??

 

Dat kan een dure vraag zijn en om het juiste antwoord af te wachten lijkt me niet helemaal verstandig. Daarom heb ik wat me bijzonder aan staat naar het reserve kweekhok op de keuken verwezen. Die zal ik daar uit laten vliegen en een beetje opleren. Heb ik het toch mis dan kunnen ze eventueel toch altijd nog ingepast worden. En komen er goede jongen uit dan zal ik moeten kiezen of delen.

 

Op het bovenhok komen een koppeltje of 20 overjarige duiven te zitten. Die gaan er tegenaan. Ze gaan richting dagfond en dan naar een Bergerac of Narbonne. Op hoop van zegen… Het is mooi materiaal maar qua ruimte moet ik dit jaar weten wat ik aan ze heb. De jaarlingen en het restant ouden komen ernaast en die gaan wat midfond doen en dan zien we het wel wat ervan komt…

 

De kwekers heb ik ingedeeld in 5 groepen of lijnen. De duiven van Alan Parker (oude Delbar’s) en Sjouke Duinstra (oud soort Marijn van Geel) voor de vluchten van tegen de Pyreneeën of erover. Simpel omdat ze dit bewezen hebben. Dan de zwarten van Lodewyk die het daar wel op de zware fond hebben bewezen, maar hier nog niet. Ik ben benieuwd hoe die het hier gaan doen. Iedereen roemt erover die ze ziet, maar nu nog op papier. Persoonlijk schat ik in dat ze niet helemaal zover zullen gaan. Dan de blauwen van oom Hannes. Die blijven onder de 1000 km. Ze hebben wat teveel gewicht in de schaal voor heel ver, dus ben ik er even voorzichtig mee. Dan de duiven van mezelf. Ik heb er de vleugels aangezet die ik wilde opdat ze gemakkelijk verder konden, maar hun enorme temperament blijft een probleem voor ze ben ik bang. Hun wilskracht en hoog metabolisme beperkt toch hun afstand ben ik bang. Ik zal voorzichtig met ze omspringen en die het niet doen naar mijn zin op de dagfond eens doorzetten naar wat verderop. Dan zien we het wel.

 

De koppels heb ik zo goed als klaar. Misschien nog wat wijzigingen. Vandaag of morgen het keukenhok in orde brengen voor de reserve kwekers en dan gaat voor mij zo zoetjes aan ook het seizoen beginnen!

 

Enkele dagen geleden heb ik een emailtje ontvangen van Lars een nog jonge Belg die enorm verbolgen was over dat ik en diverse andere schrijvers niet telkens het achterste van onze tong lieten zien. Er moesten zo snel mogelijk praktijklessen komen. Dan konden we niet om de waarheid heen. Hij stond erop dat we dat meteen regelden en de gebruikte bewoordingen logen er echt niet om. Eerlijk gezegd kon ik mijn ogen niet geloven toen ik het las. Sommige mensen denken kennelijk dat ik de hele dag uit mijn neus zit te eten en of alleen maar voor Winning Magazine bezig ben. Echt de limit. Daarnaast is er nog zoveel te ontdekken kennis in de duivensport dat het mij ook tijd kost om alles goed uit te puzzelen. Praktijklessen komen er, maar pas als ik er tijd voor beschikbaar heb kan ik er pas mee verder gaan!