Eigenlijk is dit geen artikel in de zin zoals u die van mij gewend bent te lezen. Veel topliefhebbers op de fond en de zware fond lezen Winning. En ik zou de titel boven dit verhaal eigenlijk eens aan hen voor willen leggen. Wat hun ervaring ten opzichte van bovenstaande stelling is.

Good old Piet de Weerd is de eerste die ik de woorden “van weinig eten dik worden” heb zien gebruiken in zijn artikels. En als je nooit zware fond gespeeld hebt, dan is het moeilijk om te begrijpen waar hij het over heeft.

Zoals jullie weten heb ik altijd enorm goed gespeeld op de dagfond. Zelfs met zwaar weer, wind op de kop en in de overvlucht. Dan moet je goede duiven hebben. Anders gaat het niet. Toch ben ik altijd enorm bevreesd geweest voor dergelijke weersomstandigheden en tegelijkertijd je duiven enorm goed in orde hebben. Iedereen weet dat weduwnaars in vorm slechte eters zijn zodra de tank gevuld is. En dat je er dan weinig of geen extra gewicht meer op krijgt. Toch doe je dan je uiterste best om er wat extra’s in te proppen. Maar dat lukt vaak slecht of helemaal niet. Dan gaat het spul op reis en dan ben je aan anderen over geleverd. Krijgen ze op tijd eten en wat is de kwaliteit ervan. En meer van dat soort dingen. Toch heb ik altijd buitengewoon gepresteerd op dergelijke vluchten. Maar steeds het gevoel gehad dat als ik er wat extra gewicht op zou kunnen krijgen het nog beter kon.

U weet dat mijn afdeling de goedkope toer op gegaan is kwestie verzorging van duiven. Ze niet of nog maar onregelmatig voert. Dat ik daar jaren in gestoken heb om ze aan het verstand te peuteren dat je goed voor duiven moet zijn. En dat ik de moed op gegeven heb op dat gebied. En dat er nu bij mij grote fond duiven geïntroduceerd zijn.

In de tuin heb ik twee hokken met heel toevallig op beiden 16 koppels. Met evenveel jongen en evenveel ouden eten die van mij een halve bus meer dan de fondduiven. Ook tijdens het broeden. Qua soortelijk gewicht waren de fond duiven steeds zwaarder en dikker toen ze op nest zaten. Kennelijk bezitten fond duiven de eigenschap om van weinig eten dik te worden zoals Piet de Weerd ooit schreef. Ik heb dit nu enkele maanden gade geslagen en eigenlijk is dat verbazend.

Nu de jongen groot worden beginnen de doffers weer te drijven. Bij mijn eigen duiven gaat dit met grof geweld. Terwijl bij de fondduiven alles zijn gangetje gaat. Je merkt daar bijna niets van, terwijl die al bijna allemaal weer eieren hebben en mijn eigen duiven daar nog druk mee doende zijn. Ook bij het eerste nest waren de fondduiven veel sneller met het leggen van eieren. Zelfs duivinnen van 9-10 en 11 jaar oud waar ik toch aan twijfelde of ze nog wel zouden leggen.

Zou het temperament van duiven zoveel uitmaken dat dit zoveel van hun energie vergt dat eieren leggen langer tijd kost? Zouden weduwnaars van mijn eigen soort op en top gemotiveerd soms zoveel energie gebruiken dat ze net dat extra beetje gewicht kwijt raken dat je er zo dolgraag op wilt hebben?

Voor een grotere actieradius is meer benzine in de tank nodig. De fondduiven vetten op nest veel gemakkelijker aan dan mijn eigen duiven. Zelfs als ze jongen hebben tot 10 dagen oud dan zijn ze eigenlijk voor mijn gevoel aan de zware kant. Maar ik heb het idee dat het nu juist hetgeen is waar Piet de Weerd op heeft gewezen.